Бу мамлакатда ҳокимият мухолифатнинг қўлига бутунлай ўтди. Олий Раданинг спикери Александр Турчиновга Президент вазифасини вақтинча бажариб туриш ҳам топширилди. У ҳозирча ҳукумат бошлиғининг вазифасини ҳам бажариб туради. Ҳукуматдаги Януковичнинг вазирлари эса, битта-битта ишдан бўшатилмоқда. Регионлар Партиясининг парламентдаги фракцияси ўз лидери, собиқ Президент Виктор Януковичдан юз ўгирди. 2012 йилда қабул қилиб, минтақаларда аҳолининг 10 фоизини ташкил қилувчи халқларнинг тилига расмий мақом берувчи қонун бекор қилинди. Таббиий, бу қонун, биринчи навбатда, руслар учун қилинган ва жуда кўп минтақаларда рус тилини давлат тилидек ишлатиш имкони яратган эди.

Ҳар ким тушунадики, Янукович президентликдан кетиши билан Укранинанинг олдида турган улкан муаммолар бир дақиқада ечилиб қолмайди. Айниқса, бу мамлакатнинг иқтисодий муаммолари.

Ҳали янги президент ва парламент сайланиши, янги ҳукумат тайинланиши керак. Иқтисодни тиклаш учун ЕИ ёрдам бериши муқаррар, аммо чуқур илдизли муаммоларни ечиш учун йиллар керак бўлади.

Йилларни қўйиб туринг, ойлар ва балки ҳафталардан кейин мухолифат ичида жой талашиш ва ички сиёсий уруш бошланишининг эҳтимоллиги жуда катта. Айнан шу ички уруш яна ҳамма нарсани барбод қилиши мумкин.

Бироқ, бошқа йўл йўқ. Мухолифат парчаланса ҳам, ички сиёсий курашга киришса ҳам, қанчалик қийин шароит юзага келса ҳам, Украина қайтадан оёққа туриши керак ва туради.

Чунки, Украина, масалан, Ўзбекистонга нисбатан анча ривожланган давлат. Биздан фарқли ўлароқ у ерда диний экстремизм хавфи йўқ. Биздан фарқли ўлароқ, у ерда анчагина ривожланган фуқаролар жамияти бор. Ёрдам қўлини чўзишга тайёр ва қўли етадиган Ғарб бор.

Шуларни тушуниб, Ўзбекистоннинг келажагини ростдан ҳам ўйлайдиган кучлар Ўзбекистонда Ислом Карим раҳбарлигидаги тожиклар режимини йиқитиш, кейин Ўзбекистонни қайтадан давлат қилишдек жиддий ишга жиддий ёндошишлари керак. Бунинг учн турли псевдо-мухолифатчиларни шок терапияси усули билан ҳозирданоқ йўқ қилиш ва ҳал қилувчи жангларга бир мушт бўлиб кириш керак.

Фақат “Бирлик” Партияси шундай мушт бўлолади. Чунки, фақат бу партия Ўзбекистоннинг давлат сифатидаги, Ўзбекнинг миллат сифатидаги касалликларига тўғри диагноз қўйди ва ечиш йўлларини кўрсатди. Бошқаларда диагноз ва ечим йўлларининг йўқлигини қўйиб туринг, бундай муаммоларни тушуниш савияси ҳам йўқ.

“Нима бўпти, мана Абдураҳим Пўлат “Бирлик” тузди, биз ҳам шунга ўхшаб ташкилотлар тузиб ташлайверамиз” деб ўйлайдиган савияси пастлар кўп. Тўғри, партия ёки ҳаракат каби ташклотлар тузаётганлар кўп бўлди, аммо улардан биронтаси сиёсий саҳнада 5 кун ҳам туролмади.

Мана, ўшандайларнинг баъзи бирлари – 53-54 лақабли Салой Мадамин, КГБнинг медбрати Марат Зоҳид, замонавий остап-бендерлар - опа-сингил Ҳидоятовалар, Муҳаммадбобир Малик, Санжар Умар, хунаса ва ҳаромий Баҳодир Чори.

Нима бўлганда ҳам, Совет замонининг ашулалардан биридаги шу сатрларни эслашдан фойда бор:

Эй, гўзал бўстон,
Украина ва Ўзбекистон.