Президент Ислом Каримнинг 18 апрелда имзоланган “Иккинчи жаҳон уруши қатнашчиларини рағбатлантириш тўғрисида” номли фармонида шундай дейилади:

“9 май умумхалқ байрами – Хотира ва қадрлаш куни ўтказилиши, шунингдек, 1941-1945 йиллардаги Иккинчи жаҳон урушида фашизм устидан қозонилган Ғалабанинг 69 йиллиги нишонланиши муносабати билан ҳамда уруш қатнашчилари ва ногиронларини моддий рағбатлантириш мақсадида Иккинчи жаҳон уруши қатнашчилари ва ногиронларига 600 000 (олти юз минг) сўм миқдорида бир марталик пул мукофоти белгилансин.”

Ўша уруш қатнашчиларини фақат маънавий эмас, моддий рағбатлантириш ҳам керак ва зарур. Аммо, 9 майни “Хотира ва қадрлаш куни”, айни замонда фашизм устидан қозонилган “Ғалаба куни” деб аталиши мутлақо хато.

Ўзбекистоннинг мустақил бўлишига тиш-тирноғи билан қарши бўлган Ислом Карим, СССР демократларининг, жумладан, “Бирлик” Халқ Ҳаракатининг саъй-ҳаракатлари билан Совет Империяси йўқ қилиниб, Ўзбекистон айнан ўша империядан ташқарида бўлиб қолгандан кейин, ўзини Ўзбекистон мустақиллиги тарафдори қилиб кўрсатиш учун, ўйламасдан қилган ишлари кўп бўлган.

Ўзбекистон СССР пайтида ҳам ўз Конституциясига кўра мустақил давлат эди ва мустақил давлат сифатида СССРга кирганди. 1990 йил июнь ойида қабул қилинган Суверенитет декларацияси ҳам, 1991 йил 31 августда қабул қилинган Мустақиллик декларацияси ҳам ҳеч нарсани ўзгартиримаган. Демак, бутун умр икки юзламачилик билан яшашни истамасак, бу Мустақиллик кунини байрам қилишдан ҳам воз кечиш керак бўлади. Ўзбекнинг ҳақиқий байрам қилишга арзигулик кунлари бор.

Ислом Каримнинг хатоларидан яна биттаси – Фашизм устидан қозонилган “Ғалаба кунини”нинг номини “Хотира ва қадрлаш куни” деб ўзгартиришдир.

Юз минглаб ўзбеклар ўша урушда қатнашдилар, ҳалок бўлганларнинг сони ҳам буюк. Ўша урушда биронта қариндоши ҳалок бўлмаган ўзбек йўқ. Қолаверса, инсоният тарихида қоладиган бу Ғалаба учун олиб борилган урушда қатнашганмиз билан биз ўзбеклар фахрланамиз.

Баъзи миллатдошларимиз, кенгроқ қилиб айтсак, туркистонликлар, бу урушда нариги тарафда “Туркистон Легиони” тузиб иштирок этишгани - қарама-қаришилкка тўла тарихимизнинг саҳифаларидан биридир. Легиончилар фашизмнинг ғалабаси учун эмас, Туркистоннинг келажаги учун уришганлар. Ҳамма нарсани ўз ўрнида қадрлашимиз лозим.

Ўтганларни хотирлаш ва қадрлаш учун алоҳида “Хотира ва қадрлаш куни” ҳам балки керакдир. Бундай кунни таъсис этиш вақти ҳам албатта келади.

Аммо, биз учун 9 май фашизм устидан Ғалаба кунидир. Иккинчи жаҳон уруши қатнашчилари айнан шу кун муносабати билан табрикланишга ва қашшоқ ҳукуматдан арзимаган чақа эмас, ахир бир кун ҳақиқий давлатга айланадиган Ўзбекистондан бундан катта пул мукофотлари олишга лойиқлар.

Ғалаба кунини кўзида ёш билан ўтирган бечора аёлнинг эмас, бошини баланд кўтариб, қувонч билан қаҳрамон ўғлонларини қучоқлаётган Ўзбек Онахонининг ҳайкали олдида қутлашга лойиқмиз. Ана ўшандагина, йиғлайверишдан ташқари, кураш ҳам борлигини биладиган Буюк Ўзбек миллати сифатимизни тиклаган бўламиз.