Журнал Ҳаракат №3 (42) 2003. «Бирлик»нинг 6-Курултойи
(«Бирлик» халк харакати 6-Курултойининг Баёноти) - Ўзбекистон хукуматига мулокот таклифи.
6 май 2003 йил
Тошкент шахри
Мустакил Ўзбекистонни сиёсий мухолифатсиз бошкариш тажрибаси маглубиятга учради. Демократик ислохатлар килиш, сиёсий мухолифатнинг фаолиятига рухсат бериш зарурлиги мамлакат президенти тарафидан хам юксак минбарлардан туриб айтилишга бошлансада, минг афсуски, халигача бу йўналишда хеч бир кадам кўйилмади.

Мавжуд мухолифатсиз идоранинг натижалари бугун бутун дунёга маълум. Демократиянинг йўклиги сиёсий мухолифларга ва мусулмонларга карши оммавий катагонланга йўл очди. Минглаб адолатсиз судланган одамлар камокхоналарга ташланди, канчадан канча бегнох одамлар ўлдирилди. Иктисодий ислохатларнинг йўклиги ахолининг асосий кисмини кашшоклик бўсагасига олиб келди. Ижтимоий адолат мувозанати бузилди.

Демократик дунёда хукуматнинг идорасини назорат килувчи унсурлар сиёсий мухолифат ва эркин матбуотдир. Бизда уларнинг иккаласи хам бўгиб кўйилгани учун давлат идораларидаги коррупция мамлакатни халокат ёкасига олиб келди.

«Бирлик» Халк Харакатининг 6-чи Курултойи юкорида айтилганлардан келиб чикиб, мамлакат президенти ва хукуматига куйидагиларни билдиришни лозим топди:

1. Ўзбекистонда дархол сисий ислохатлар бошланиши керак. Бунинг биринчи кадами сифатида хакикий кўппартиялик ва эркин матбуот яратиш мухимлиги ўз-ўзидан маълум. Мавжуд хокимият бу йўналишдаги ишларга чин кўнгилда мойиллигини кўрсатиш учун чет элдаги мухолифат вакилларини юртга кайтишга чакириши ва уларнинг ахборот воситаларини легаллаштириши керак.

2. Кенг микёсли амнистия эълон килиниб, сиёсий ва диний карашлари учун камалганлар озод килиниши, амнистияга тушмаганларнинг ишлари кайтадан судда кўриб чикилиши лозим.

3. «Бирлик» Халк Харакатининг 1991 йилда Адлия вазирлиги томонидан расмий рўйхатга олиниши конуний йўллар билан бекор килинмаган. Шу сабабли, хукуматни «Бирлик»ни расман тан олиши масаласини зудлик билан кайтадан кўриб чикишга чакирамиз.

4. «Бирлик» Халк Харакати конунлар асосида хокимият органларини шакллантиришда иштирок этиш имкониятига эга бўлиш максадида ўзини «Бирлик» Халк Харакати Партиясига айлантииш хакида карор кабул килди. Бу партиянинг сиёсий майдонга конунлар доирасида кириб келишини таъминлаш максадида якин 3-4 ой ичида унинг Таъсис Курултойи чакирилади ва у рўйхатдан ўтиш учун Адлия Вазирлигига керакли хужжатларини топширади.

5. «Бирлик» хокимият органларини шакллантиришда иштирок этишга даъвогар бўлган ташкилот сифатида давлатнинг мавжуд идораларида ишлаётган кадрларга хусумат билан карамайди ва келажакда, хокимиятга келган такдирда хам, шу профессионал кадрлар билан ишлашни давом эттиради.

6. «Бирлик» мавжуд хокимият билан мулокотда бўлади ва хукумат демократик ислохотлар йўлидан кетишни бошласа, у билан хамкорлик килишга хам тайёр эканлигини билдиради.

7. «Бирлик» мухолифат ташкилоти бўлишига карамасдан, ватан ва миллатимиз манфаатларидан келиб чикиб килинадиган ишларда мавжуд хукуматга хар доим ёрдам беришга тайёрдир.

УСМАНОВ Ахмад Тугилович - Ким кимдир? - Who is Who?
Родился 14 января 1957 года в Кушрабатском районе. Имеет высшее юридическое образование. В 1981 году окончил Самаркандский государственный университет по специальности правовед. Награжден орденом «Меҳнат шухрати» и памятным знаком «Ўзбекистон мустақиллигига 15 йил» в 2006 году. Член Комитета Сената Олий Мажлиса Республики Узбекистан по законодательству и судебно-правовым вопросам. Хоким Андижанской области до 4 апреля 2013 года, с 5 апреля 2013 года Хоким Ташкентской области. С 1974 по 1976 гг. – секретарь сельского совета «Уч кахрамон» Октябрьского района Джизакской области. С 1981 по 1982 гг. – юрист-консультант государственного хозяйства «Рокосовский» Арнасайского района Джизакской области. С 1982 по 1983 гг. – старший инспектор отдела внутренних дел города Джизака. С 1983 по 1990 гг. – инспектор, старший участковый инспектор отдела внутренних дел Мирзачульского района Джизакской области. С 1990 по 1993 гг. – первый заместитель начальника отдела внутренних дел – начальник розыскного отдела Мирзачульского района Джизакской области. С 1993 по 1996 гг. – начальник отдела внутренних дел Мирзачульского района Джизакской области. С 1996 по 2001 гг. – заместитель начальника Управления внутренних дел Сырдарьинской области. С 2001 по 2003 гг. – начальник Главного управления профилактики правонарушений Министерства внутренних дел Республики Узбекистан. С 2003 по 2004 гг. – заместитель министра внутренних дел Республики Узбекистан. С 2004 по 2006 гг. – начальник Управления внутренних дел Наманганской области. С 27 декабря 2009 года – депутат Андижанского областного Кенгаша народных депутатов. Член УзЛиДеП.