19 October 2017
16:17 - Абдураҳим Пўлат: Ўзбекларни барибир қайтадан одам қиламиз! Истамаслар ҳам!

Ўзбекистондаги ягона мухолифат ташкилоти бўлмиш "Бирлик" Халқ Ҳаракати Партиясининг раиси Абдураҳим Пўлат ўзининг Фейсбукдаги саҳифасида ўқувчиларидан бирининг постига каттагина жавоб ёзибди. У оддий жавоб эмас, ўзбек миллатининг сўнги йиллардаги тарихини тушуниш учун жуда муҳим бўлган фактлар йиғиндисидир. Уни Ҳақиқий Хабар манбаси бўлган "Ҳаракат" Агенлиги саҳифасининг ўқувчилари ҳам ўқишлари фойдали бўлади. Мана танишинг:

* * * * * * * * * * *

Ўзбекларни барибир қайтадан одам қиламиз! Истамаслар ҳам!

Mexmet Tog'ay Chelebey исмли ўқувчимиз менинг "ЎЗБЕКЛАР вой-дод деб ҳайқирадиган, дод деб йиғлайдиган ва майдонларга чиқадиган кунлар келиши, милиционерлар бунга тайёр бўлиши кераклиги ҳақида" номли мақолачамга шунда пост қолдирибди: "Abdiraxim Po'latni gapida jon bor! U kaltafaxmlarni cho'chqa degani yuq! Faqat axmoqlarni cho'chqa demoqda!" Мен унга жавобан қисқа бир нарса ёзаман десам, каттагина лавҳа чиқиб қолди. Унинг шу ерга алоҳида қўйишга қарор қилдим. Мана ўша жавобим:

- - - - - -

Мутлақо ҳақсиз Mexmet Tog'ay Chelebey. Аммо, билишингиз керак, бизда мутлақо кўпчилик (аввал ўрислар тарафидан, кейин Ўзбекистонда ҳукмронлик қилаётган тожиклар режими тарафидан) ўз тақдири билан қизиқмайдиган, овқат ейиш ва туалетга боришдан бошқа нарса билан иши бўлмаган аҳмоқларга айлантириб бўлинган. Мен буни МОСКВАДА ЎҚИБ ЮРГАН ЙИЛЛАРИМ, бошқа республиклардан келганлар билан суҳбалашганимдаёқ тушунишга бошлаганман ва ўшандаёқ ўзбекларни ташкилотлантириш кераклиги ҳақидаги фикрга келганман. Ҳозир атрофимда кучли команда бор - "Бирлик" Партияси ва унинг жарчиси "Ҳаракат", аммо Лубянка ва тожиклар режимининг хизматкори бўлган МХХ ҳали кучлироқ. Биз бор эканмиз, у ўз-ўзидан ўлади. Бизни йўқ қилишга битта эмас, 10 та МХХнинг ҳам кучи етмайди.

Аммо, ўзбеклар аҳмоқликдан чиқишни ҳам истамаяптилар. Айнан шу сабабли Марказий Осиёда асрлардан бери лидер бўлган, СССР замонида ҳам энг кучли 3 республикадан бири бўлган Ўзбекистонимиз кечагина отдан тушган қозоқларнинг хизматкорига айланиб бормоқда. Ўзбек профессорлари қозоқ дворникларидан кам маош оладиган ҳолга туширилдик. Бунга қарши бир нарсалар қилиш керак. Аммо, Сиздек инсон ҳам БИРОНТА нарса қилаётганини кўрмаяпмиз. Бир нарса қилиш - БОР ҲАҚИҚАТНИ ТАН ОЛИШ, яъни касаликка диагноз қўйишдан бошланади. ДИАГНОЗ ЙЎҚ БЎЛСА, КАСАЛЛИКНИ ТУЗАТИБ ҲАМ БЎЛМАЙДИ.

Ўзбеклар диагнозни қабул қилишга ҳам тайёр эмаслар, бу ўлим йўлидир. Айнан шуни биринчи бўлиб мен тушундим ва шок террапияси усуллари билан миллатни бошига уриб ва гаранг қилиб, кейин кўзини очдирмоқчиман. Очдиришга бошладим.

Тўғри, ўзбекларнинг кўзи очилаётганини кўрмаётганлар ҳам кўп. Кўз очилиш эса қуйидаги латифадагидек бўлади:

"Бир профессор олимнинг хотини айтибди - "Нима бўлди жоним, охирги ҳафталарда мутлақо ухлай олмайдиган бўлиб қолдингиз, у ёқдан бу ёққа ағдарилаверасиз?" Профессорнинг жавоби шундай - Бир ойча аввал бир аҳмоқ студент лекция пайтида мендан "Домла, ухлаганда соқолингиз кўрпанинг устида бўладими ёки остидами!" деб сўради. "Ўтир аҳмоқ, менинг соқолим билан нима ишинг бор" дедим. Аммо, ўшандан бери ухлай олмайман, соқолимни кўрпа остига олсам ҳам ноқулай, олмасам ҳам."

Бу ерда хуриллаб ётган чўчқалар айнан ўша ухлай олмаётганлардир. Ухлай олмай хуриллайдилар. Демак, АҚЛ албатта киради. Одам бўладилар, ЎЗБЕК бўладилар. Истасалар ҳам истамасалар ҳам айнан шундай қилдираман. Кўп нарсаларга қодир эканлигимнинг ва усталигимнинг биттагина мисоли қуйидагидир.

Ўзбеклар "митинг" сўзидан ҳам қўрқадиган пайтда ҳаммани "Ленин майдонида" мажлис ўтказишга чақирганман. Ўшанда бу чақирғимнинг шоҳиди бўлган, ўзбеклар ичидан СССР даврида энг эксак даражага - Политбюро аъзолигигача кўтарилган Нуриддин Муҳиддонов шундай деб бақирганди (воқеа 1988 йил октябрь ойининг ўрталарида бўлган): "Бу ёш ўзбек олими нималар деяпти, Ленин майдонида қанақа мажлис бўлиши мумкин, у ҳаммани митингга чақирмоқда. БИЛИБ ҚЎЙСИН, деди у минбарга мушт билан уриб, ЎЗБЕКЛАР ҲЕЧ ҚАЧОН МИТИНГГА ЧИҚМАГАН ВА ЧИҚМАЙДИ. У ўзбеклар пода эканлигини мендан ҳам яхшироқ билса-да, подани одам қилиш мумкинлигига ишонмас экан.

Мен 3 ойдан кейин (1989 йил 19 март куни) ўзбекларни тарихимизда биринчи марта Ленинг майдонига "Ўзбек тили давлат тили бўлсин" шиори остидаги митингга олиб чиққанман. Ўша куни эрталаб уйдан чиқиб кетар экан, уйга қайтиб келиш-келолмаслигимни ҳам билмасдим. Шу сабабли, ҳали ухлаб ётган 3 ёшли ўғилчамнинг секингина бурнидан ўпдим, уйғониб кетишидан қўрқиб, хотинимнинг юзига бироз тикилиб турдим ва секингина уйдан чиқиб кетдим.

Бу кичкинагина, аммо даҳшатли митингимиздан ҳам эс-песи чиқиб кетган ҳукумат 2 ҳафтадан кейин Ўзбек тилини давлат қилиш ҳақидаги қонун лойиҳасини эълон қилди.

Лекин, у қонун лойиҳасига кўра ҳам, амалда рус тили давлат тили бўлиб қолаверарди. Ҳукумат шу қонунни ҳам тасдиқлаш ниятида эмаслиги ҳам тезда кўриниб қолди. Биз бундан ҳам даҳшатли митинглар ўтказиб октябрь ойида қонунни ўзимиз истаган шаклда тасдиқлатганмиз.

Бизнинг кучимиздан даҳшатга тушган ҳаромий Ислом Карим ичимизда кучли мавқега эга бўлган ёзувчиларнинг (ҳозир 53-54 лақаби пешонасига ёпиштирлган Салой Мадамин раҳбарлигидаги) кўпчлигини сотиб олди ва ҳозирги босқичда ўзбекларни пода ҳолида сақлаб қолишга эришди. Айнан ўша сотқинликлар туфайли ҳозир Ўзбекистонимиз ИНСОНИЙ ЭРКИНЛИКЛАР даражаси бўйича дунё давлатлари рўйхатида охиридан 2-чи ўриндадир. Яъни, Ўзбекистон мисли йўқ қамоқхона. Ўзбек профессорлари қозоқ дворникларидан кам маош оладилар. Яъни, оддий ХИЗМАТКОРЛАР ТЎДАСИМИЗ.

БИЗ БУЛАРНИ ҲАММАСИНИ ТУЗАТАМИЗ, хуриллаётганларни жисмоний йўқ қилиш каби ниятимиз ҳам бўлиши мумкин эмас, уларни қайтадан ОДАМ, қайтадан ЎЗБЕК қиламиз. Буни истамаслар ҳам қиламиз.